Wie zoekt op autisme en trauma komt een hoop tegen, waaronder een hoop beweringen, maar hoe zit dit nou eigenlijk?
Laten we beginnen met de claim dat autisme veroorzaakt wordt door trauma. Dit is gewoon niet zo. Het betreft een gevalletje correlatie met causaliteit verwarren. Simpel gezegd: er is een samenhang, maar het verband is niet oorzakelijk.
Autisme komt niet door trauma. Autisme is namelijk genetisch. Autisme is een neurotype. Een variant op de menselijke diversiteit. Anders werkende hersenen.
Wat wel zo is, is dat veel autistische mensen trauma’s hebben. Daarbij kan er een overlap zitten in hoe autisme zich uit en waarbij de verschijnselen of klachten trauma-gerelateerd zijn.
Hoe komt het eigenlijk dat veel autistische mensen trauma’s hebben? Het blijkt dat, wat ik al eerder benoemde ik mijn vlog over autisme en geweld, autistische mensen vaker slachtoffer worden van geweld, in alle vormen. Dit maakt niet per se trauma, maar vaak is het wel zo dat mensen die met geweld te maken hebben gehad, hier trauma door opgelopen hebben. Dit kan overigens ook om racisme of validisme gaan. Het meekrijgen van stereotypen, vooroordelen, ongelijkwaardige behandeling, stigmatisering, discriminatie, seksisme, validisme en racisme brengen dikwijls trauma met zich mee. Vaak gaat het dan ook nog om een combinatie van die zaken, of een combinatie van echt expliciet fysiek geweld of misbruik. Bovendien maken veel van ons onveilige sociale en romantische relaties mee.
Wie de statistieken er op na slaat, vind dat autistische personen 40% meer kans hebben op trauma.
Er is dus een overlap tussen ‘autistisch gedrag’, of autistische klachten, en dat van trauma. Neem nou bijvoorbeeld de veelvoorkomende prikkelgevoeligheid bij veel autisten. Waar veel auti’s last kunnen hebben van mensenmassa’s, kan dit voor slachtoffers van trauma ook een probleem zijn, als zij zich onveilig voelen omdat ze bijvoorbeeld een keer iets traumatisch in een mensenmassa hebben meegemaakt. Ook een ander kenmerk van autisme: problemen met executieve functie, kan zich voordoen bij slachtoffers van trauma op het moment dat zij een herbeleving doormaken en op dat moment ‘niet helder kunnen nadenken’ of vastlopen.
Zelfs motorisch kan dit zijn weerslag hebben: veel auti’s hebben motorische problemen maar het blijkt dat ook, vooral de meer ernstige vormen van trauma, voor motorische problemen kunnen zorgen. Ik moet ook even aan problemen met zindelijkheid denken.
Het kan dus lastig zijn het kaf van het koren te scheiden, en daarom is het ook niet verwonderlijk dat veel mensen de overlap tussen trauma en autisme verwarren voor een oorzakelijk gevolg.
In mijn vlog over ‘oorzaken van autisme’ heb ik reeds een analyse gegeven van de problemen rondom het idee dat autisme veroorzaakt kan worden door iets wat iemand in diens leven meemaakt, in plaats van het meer waarschijnlijke idee; dat autisme aangeboren is. Ik leg daar uit dat de obsessie naar het vinden van ‘oorzaken van autisme’ waarschijnlijk eerder voortkomt uit het nog dominante medische model, waar autisme als aandoening, ziekte, of stoornis gezien wordt. Als iets wat voorkomen of genezen kan worden. Ik heb ook uitgelegd dat autisme door de neurodiversiteitsbeweging, gebaseerd of op zijn minst zwaar beïnvloed door het werk van socioloog Judy Singer, gezien wordt als neurotype, als anders werkende hersenen, als onderdeel van de menselijke diversiteit.
Ik concludeer dan ook dat het idee dat trauma autisme kan veroorzaken een symptoom is van de aanhoudende tendens, welke overigens raakvlakken heeft met eugenetica, om autisme maar te proberen te voorkomen en genezen, in plaats van te omarmen als neurotype en om aan de ondersteuningsbehoefte van autisten te voldoen. Als autisme al wordt veroorzaakt, dan komt dit door autistische mensen die kinderen op de wereld zetten, en zoals ik in mijn vlog over autistisch ouderschap betoog, is dit een goed iets.
Wat niet goed is, is dat zoveel van ons trauma’s oplopen. Dit is onnodig. Dit zou verminderd moeten worden! Niet autisme.. En het verminderen, tegengaan en genezen van trauma bij autisme begint bij autisme als neurotype zien. Dan kunnen we op onze ondersteuningsbehoefte inspelen. Dan kunnen we ervoor zorgen dat autistische kinderen in een meer fysiek en sociaal veilig klimaat groot kunnen worden. Zonder dat zij blootgesteld worden aan validisme, validistische conversietherapieën zoals ABA, PRT en CEASE die voorbij gaan aan het functioneel gedrag van autisme, zonder straffen, zonder veroordelen vanuit een Neurotype bias. En dan kunnen we op het moment dat zij volwassen zijn verwachtten dat zij meer weerbaar zijn, waardoor we minder geweld in relaties, minder uitsluiting op de arbeidsmarkt en minder onveilige situaties met autoriteiten hoeven mee te maken.
Omdat zoveel van ons trauma’s hebben, is autismespecifieke en autismevriendelijke traumatherapie ook eerder een noodzaak dan een luxe. Immers zijn veel therapieën ontworpen voor neurotypische hersenen en is er vaak niet of onvoldoende onderzocht of zij wel passend zijn voor de autistische medemens.
Er valt nog een hoop winst te behalen, en de antwoorden liggen voor het oprapen, voor eenieder die zich los weet te maken van het medisch model, die luistert naar #ActuallyAutistics, Niets Over Ons Zonder Ons!
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/aur.2306
https://www.spectrumnews.org/features/deep-dive/intersection-autism-trauma/
https://autisticmentalhealth.uk/counsellingreport/
https://neurodivergentrebel.com/2020/10/16/autism-neurodiversity-chat-are-all-autistic-people-traumatized-problems-with-the-medical-model/
https://autietraumageek.medium.com/lost-in-translation-the-social-language-theory-of-neurodivergence-part-1-of-2-1963ba0073c5
https://yennpurkis.home.blog/2021/03/05/autism-and-toxic-friendships-and-relationships/
https://www.liebertpub.com/doi/10.1089/aut.2020.0073
https://embrace-autism.com/the-nexus-of-autism-and-ptsd/
Via deze link is een filmpje van 1 minuut te zien. Deze korte krachtige boodschap over de oorzaak van trauma is niet te missen.
https://youtu.be/FHCaK0vmd0Q?si=hwBYM0-mc839cOYi